Psalm 90

1 Lord, you have been our dwelling place

in all generations.

2 Before the mountains were brought forth,

or ever you had formed the earth and the world,

from everlasting to everlasting you are God.

3 You return man to dust

and say, “Return, O children of man!”

4 For a thousand years in your sight

are but as yesterday when it is past,

or as a watch in the night.

5 You sweep them away as with a flood; they are like a dream,

like grass that is renewed in the morning:

6 in the morning it flourishes and is renewed;

in the evening it fades and withers.

7 For we are brought to an end by your anger;

by your wrath we are dismayed.

8 You have set our iniquities before you,

our secret sins in the light of your presence.

9 For all our days pass away under your wrath;

we bring our years to an end like a sigh.

10 The years of our life are seventy,

or even by reason of strength eighty;

yet their span is but toil and trouble;

they are soon gone, and we fly away.

11 Who considers the power of your anger,

and your wrath according to the fear of you?

12 So teach us to number our days

that we may get a heart of wisdom.

13 Return, O Lord! How long?

Have pity on your servants!

14 Satisfy us in the morning with your steadfast love,

that we may rejoice and be glad all our days.

15 Make us glad for as many days as you have afflicted us,

and for as many years as we have seen evil.

16 Let your work be shown to your servants,

and your glorious power to their children.

17 Let the favor of the Lord our God be upon us,

and establish the work of our hands upon us;

yes, establish the work of our hands!

As human beings, we are both never satisfied and too easily satisfied. We are never fully satisfied because we are too easily satisfied by things that do not really satisfy.

John Piper writes: “If you don't feel strong desires for the manifestation of the glory of God, it is not because you have drunk deeply and are satisfied. It is because you have nibbled so long at the table of the world. Your soul is stuffed with small things, and there is no room for the great.”

As we fast, let’s be meditating around the following things from Psalm 90:

Verses 1-2 You have been our dwelling place in all generations … before … you had formed the earth and the world

Where is your dwelling place? Is it this world or is it God? Let’s pray and ask God to help us remember that our home is not here, it is not this earth. Our home is in heaven in and with God.

Verse 6 in the morning it flourishes and is renewed; in the evening it fades and withers.

What are some areas in your life, in your soul that once flourished that have now faded or withered? Let’s pray and ask God for renewal.

Verse 12 So teach us to number our days that we may get a heart of wisdom.

Sometimes we feel like every day is the same and that we will live forever. It makes us falsely believe that how we spend our days doesn’t matter. Actually, we only get 1 chance at life, and our days are numbered. We have a wonderful opportunity to use our limited number of days to impact eternity.

In what ways are you wasting time or wasting opportunities? Let’s pray and ask God for the wisdom of living life with an eternal perspective.

Verse 14 Satisfy us in the morning with your steadfast love, that we may rejoice and be glad all our days.

What are the things you look to satisfy you? Money, food, alcohol, sex, entertainment? Can those things bring you real joy and happiness? Let’s pray and ask God to satisfy us with His love.

___

สดุดี 90

1 พระผู้เป็นเจ้า พระองค์เป็นที่พึ่งพิงของพวกเรา
ทุกชั่วอายุคน
2 พระองค์เป็นพระเจ้าจากนิรันดร์กาลจนถึงนิรันดร์กาล
ก่อนที่จะสร้างภูเขา พื้นแผ่นดิน และโลก

3 พระองค์ทำให้มนุษย์กลับสภาพไปเป็นผงคลีโดยกล่าวว่า
    “กลับไปเถิด ลูกๆ ของมนุษย์เอ๋ย”
4 ด้วยว่าในสายตาของพระองค์ 1,000 ปี
    เป็นเหมือนกับวันเดียวที่ผ่านไป
    ดั่งยามเดียวในตอนค่ำ
5 พระองค์ทำให้ชีวิตของพวกเขาสิ้นสุดลงโดยฉับพลัน
    ดุจหญ้าที่งอกขึ้นใหม่ในยามเช้า
6 ในยามเช้ามันมีชีวิตชีวา และงอกขึ้นมา
    พอยามเย็นมันก็เอนลู่ลงเหี่ยวเฉาไป

7 ด้วยว่า พวกเราถูกทำลายด้วยความกริ้วของพระองค์
    และการลงโทษของพระองค์ทำให้เราหวาดหวั่นพรั่นพรึง
8 ความชั่วของพวกเราไม่อาจหนีพ้นพระองค์
    แม้บาปกระทำในที่ลับก็กลับกระจ่าง ณ เบื้องหน้าพระองค์
9 เพราะวันเวลาผ่านไปภายใต้การลงโทษของพระองค์
    ชีวิตของเราสิ้นสุดลงดั่งการถอนหายใจ
10 อายุขัยของเราคือ 70 ปี
    หรือไม่ก็อาจถึง 80 ปีหากว่าเป็นคนแข็งแรง
ถึงกระนั้นในช่วงชีวิตยังมีความทุกข์ยากและลำบาก
    ไม่ช้าก็หมดไป และเราก็บินจากไป
11 ใครทราบถึงอานุภาพของความกริ้วของพระองค์
    และใครจะทราบว่า การลงโทษของพระองค์น่าหวาดหวั่นเพียงไร
12 ฉะนั้น โปรดสอนพวกเราให้นึกถึงวันเวลาว่าล่วงไปอย่างรวดเร็ว
    เราจะได้รับสติปัญญาจากพระเจ้าไว้ในจิตใจ
13 หันกลับมาเถิด โอ พระผู้เป็นเจ้า จะอีกนานเพียงไร
    โปรดสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์เถิด
14 ให้พวกเราพอใจกับความรักอันมั่นคงของพระองค์ในยามเช้าเถิด
    และเราจะเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดีตลอดชีวิต
15 ให้พวกเราได้รับความยินดีมากเท่ากับความยากลำบากที่พระองค์ให้เราได้รับ
    และนานหลายปีเท่าๆ กับความยากลำบากที่พวกเราประสบ
16 ขอให้การกระทำของพระองค์เป็นที่ประจักษ์แก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
    และความยิ่งใหญ่ของพระองค์แก่ลูกหลานของเขาเถิด
17 ให้ความพึงพอใจของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราอยู่กับพวกเราเถิด
    ขอพระองค์เสริมสร้างสิ่งที่พวกเรากระทำเพื่อพวกเรา
    โปรดเสริมสร้างสิ่งที่พวกเรากระทำด้วยเถิด

เพราะเราเป็นมนุษย์ เราไม่เคยพอใจและพอใจง่ายเกินไป เราไม่เคยพอใจอย่างเต็มที่เพราะเราพอใจง่ายเกินไปกับสิ่งที่ไม่พึงพอใจอย่างแท้จริง

จอห์น ไพเพอร์ เขียนว่า “ถ้าคุณไม่รู้สึกถึงความปรารถนาอย่างแรงกล้าในการสำแดงพระสิริของพระเจ้า นั่นไม่ใช่เพราะคุณดื่มหนักและพึงพอใจ เป็นเพราะคุณแทะโต๊ะของโลกมาช้านาน จิตวิญญาณของคุณเต็มไปด้วยสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ และไม่มีที่ว่างสำหรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่”

เมื่อเราอดอาหาร เรามาใคร่ครวญสิ่งต่อไปนี้จากสดุดี 90:

ข้อ 1-2 พระองค์เป็นที่พึ่งพิงของพวกเราทุกชั่วอายุคน … ก่อนที่จะสร้าง … พื้นแผ่นดิน และโลก

ที่อยู่อาศัยของคุณอยู่ที่ไหน มันคือโลกนี้หรือเป็นพระเจ้า? มาอธิษฐานและขอให้พระเจ้าช่วยเราให้ระลึกว่าบ้านของเราไม่ได้อยู่ที่นี่ ไม่ใช่โลกนี้ บ้านของเราอยู่ในสวรรค์และอยู่กับพระเจ้า

ข้อ 6 ในยามเช้ามันมีชีวิตชีวา และงอกขึ้นมา พอยามเย็นมันก็เอนลู่ลงเหี่ยวเฉาไป

ส่วนไหนในชีวิตหรือจิตวิญญาณของคุณที่เคยมีชีวิตชีวาและงอกขึ้นมา แต่ตอนนี้มันก็เอนลู่ลงเหี่ยวเฉาไป? มาอธิษฐานขอพระเจ้ารักษาและฟื้นฟู

ข้อ 12 ฉะนั้น โปรดสอนพวกเราให้นึกถึงวันเวลาว่าล่วงไปอย่างรวดเร็ว เราจะได้รับสติปัญญาจากพระเจ้าไว้ในจิตใจ

บางครั้งเรารู้สึกว่าทุกวันเหมือนเดิมและเราจะมีชีวิตอยู่ตลอดไป มันทำให้เราเชื่ออย่างผิด ๆ ว่าเราใช้ชีวิตอย่างไรไม่สำคัญ จริง ๆ แล้วเรามีโอกาสในชีวิตเพียง 1 ครั้ง และวันเวลาของเรามีเลขหมาย และเรามีโอกาสที่ยอดเยี่ยมที่จะใช้วันเวลาของเราเพื่อสร้างผลกระทบนิรันดร์

คุณเสียเวลาหรือเสียโอกาสอย่างไร? อธิษฐานต่อพระเจ้าและขอให้พระองค์ช่วยเราดำเนินชีวิตด้วยมุมมองนิรันดร์

ข้อ 14 ให้พวกเราพอใจกับความรักอันมั่นคงของพระองค์ในยามเช้าเถิด และเราจะเปล่งเสียงร้องด้วยความยินดีตลอดชีวิต

อะไรคือสิ่งที่คุณมองหาเพื่อความพึงพอใจ? เงิน อาหาร เหล้า เซ็กส์ นันทนาการ? สิ่งเหล่านั้นทำให้เรามีความสุขได้จริงหรือ? มาอธิษฐานและขอให้พระเจ้าทำให้เราพอใจด้วยความรักของพระองค์